Τι δεν έκανα φέτος το καλοκαίρι!

Λίγο πριν την εκπνοή του Σεπτεμβρίου και αναλογιζόμενη πως οι ζεστές μέρες πέρασαν αποφάσισα να αναφερθώ στο τι δεν έκανα φέτος το καλοκαίρι. Ναι, ναι, καλά διαβάσατε τι δεν έκανα. Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή…

Εκεί στις αρχές Ιουλίου προγραμματίζαμε τις διακοπές μας με τον Α. γεμάτοι με ενθουσιασμό που θα είχαμε επιτέλους χρόνο για εμάς (εδώ γελάτε), για να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν (γελάτε ξανά), να βγούμε και φυσικά να ξεκουραστούμε (εδώ ξεκαρδίζεστε). Και αφού πήρε ο Α. μια βδομάδα άδεια και καταλήξαμε στον πιο safe προορισμό λόγω παιδιών, φτιάξαμε βαλίτσες, γεμίσαμε το αυτοκίνητο και φύγαμε ορεξάτοι και ανυποψίαστοι φυσικά για το τι θα συμβεί.

Περνάω εν τάχει τη διαδικασία του φορτώματος αυτοκινήτου που λόγω παιδιών κουβαλάς ένα μικρό σπίτι μαζί σου καθώς και τη διάρκεια της διαδρομής που ο ήχος του κλάματος και της γκρίνιας σε ακολουθεί από την στιγμή που κλείσεις την πόρτα του αυτοκινήτου μέχρι τη στιγμή που την ξανανοίγεις και φτάνω στις μέρες της διαμονής μας.

Η πρώτη μέρα κύλησε με κούραση καθώς εκτός από το ξεφόρτωμα του αυτοκινήτου που το έκανε ο Α. έπρεπε να διαμορφώσουμε το εξοχικό σε baby friendly σπίτι κάτι που και αυτό το έκανε ως επί το πλείστων ο Α. αλλά και μόνο να παρακολουθείς τη διαδικασία κουράζεσαι. Αφού λοιπόν το σπίτι κατέστη φρούριο λέμε και οι δύο με ένα στόμα μια ψυχή “και τώρα διακοπές”. Δυστυχώς όμως οι δίδυμες είχαν τελείως διαφορετική άποψη.

Εμείς, όταν σκεφτόμασταν διακοπές είχαμε στο μυαλό μας αυτές τις εικόνες που βλέπεις σε κάτι ταινίες που πάει όλη η οικογένεια στη θάλασσα οι γονείς κάνουν μπάνιο με ηρεμία, τα παιδιά παίζουν με τα κουβαδάκια τους, το μεσημέρι χαλαρώνουν από την κούραση της θάλασσας και ξεκουράζονται και αυτά αλλά και οι γονείς, και γενικά για να μην κουράζω επικρατεί μια σχετική και τονίζω το σχετική ηρεμία.

 

Και φυσικά η εικόνα που μόλις περιέγραψα διαφέρει έτη φωτός από την πραγματικότητα. Το μπάνιο ήταν μια οδύσσεια. Και δεν αναφέρομαι φυσικά στο γαϊδουρινό φόρτωμα με κουβαδάκια, σωσίβια, φτυαράκια, παπάκια και ούτω καθεξής αλλά στην άποψη που είχαν οι μικρές για το μπάνιο. Έβλεπαν θάλασσα και έκλαιγαν με τις ώρες. Εκεί που άλλα παιδάκια κάθονται με τις ώρες και η μάνα κάνει δέηση και τάμα στην Παναγία για να βγουν, τα δικά μας δεν ήθελαν να βουτήξουν ούτε τα πόδια τους. Και φυσικά σεβαστήκαμε τη θαλασσοφοβία τους και απαρνηθήκαμε το μπάνιο στη θάλασσα γιατί  δεν ήθελαν ούτε εμείς να μπαίνουμε μέσα.

Το μεσημέρι προσπαθούσαμε να τις κοιμίσουμε για να ξεκουραστούν και αυτές αλλά η αλήθεια είναι για να χαλαρώσουμε και εμείς ένα δίωρο από το διδυμοκυνήγι. Εις μάτην! Η ενέργεια που έχουν σε αυτήν την ηλικία είναι απίστευτη. Ξύπνιες από τις 7 το πρωί χωρίς να έχουν βάλει κώλο κάτω και συνέχιζαν ακάθεκτες μέχρι τις 8 το βράδυ όπου ξεφόρτιζαν αλλά μαζί τους ξεφορτίζαμε και εμείς. Η κούραση μας είχε χτυπήσει κόκκινο σε τέτοιο βαθμό που περιμέναμε να βραδιάσει όχι για να συζητήσουμε ή να βγούμε αλλά για να κοιμηθούμε.

Καταλαβαίνετε λοιπόν πως ο προγραμματισμός και τα όνειρα περί χαλάρωσης αποδείχτηκαν φρούδα καθώς και οι υπόλοιπες μέρες κύλησαν σε ατελείωτους ρυθμούς τρεξίματος. Έτσι φέτος το καλοκαίρι δεν έκανα μπάνια στη θάλασσα, δεν διάβασα βιβλία (καλά πραγματικά τι σκεφτόμουν όταν έπαιρνα 3 μαζί μου, μην τυχόν και ξεμείνω), δεν χαλάρωσα, δεν ξεκουράστηκα.

Παρόλα αυτά πέρασα όμορφα! Ήταν διαφορετικές “διακοπές” αλλά ήταν γεμάτες από στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπώ, γεμάτες από γέλια και κλάματα, γεμάτες από σκανταλιές, γεμάτες από παιδικές φωνές.

Είναι υπέροχο να βλέπεις τα μικρά σου να ανακαλύπτουν καινούρια πράγματα, να χαίρονται με την ελευθερία της εξοχής, να τρέχουν, να παίζουν, να λερώνονται και να είναι τόσο ευτυχισμένα. Τι σημασία έχει που δεν ξεκουραστήκαμε; Τι σημασία έχει που ένα καλοκαίρι δεν κάναμε μπάνιο στη θάλασσα και δεν διαβάσαμε βιβλία; Θα έρθει ο καιρός που θα έχουμε πολύ χρόνο για να τα κάνουμε όλα αυτά αλλά αυτές οι στιγμές μαζί τους δεν θα γυρίσουν πίσω.

Γεμάτη από όμορφα συναισθήματα λοιπόν, αποχαιρετώ το καλοκαίρι καλωσορίζω το χειμώνα και ελπίζω να έχει κάποιες μικρές στιγμές χαλάρωσης.

Σας φιλώ

Τ.