Ήταν Παρασκευή βράδυ, όταν μου ήρθε η ιδέα. Σκέφτηκα ωραίες οι συναναγνώσεις που κάνω με τα κορίτσια, γιατί να μη γίνουμε όλοι όμως μια μεγάλη ομάδα. Μια ομάδα που θα αποφασίζουμε ποιο βιβλίο θα διαβάσουμε και αφού το διαβάσουμε, θα το συζητάμε. Θα μιλάμε για αυτά που μας άγγιξαν, για αυτά που μας θύμωσαν, για τα συναισθήματα που μας δημιούργησε.
Γιατί αυτό κάνουν τα βιβλία. Δημιουργούν κόσμους και συναισθήματα. Πόσο πιο ωραίο είναι όμως όταν ταξιδεύεις σ’ αυτούς τους κόσμους παρέα με άλλους. Γιατί μη μου πείτε ότι δεν έχετε πει ποτέ σε φίλο σας “άσε διαβάζω αυτήν την περίοδο ένα βιβλίο, που δεν μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου”.
Δε θα ήταν όμως πιο ωραίο να διαβάζετε το βιβλίο παρέα. Να συμφωνείτε και να διαφωνείτε αντίστοιχα. Να έχετε ήρωες που ξεχωρίσατε, χαρακτήρες που σας άγγιξαν. Αποσπάσματα που σας έκαναν να γελάσετε ή να δακρύσετε. Και όλα αυτά να τα μοιράζεστε και ο άλλος να σας καταλαβαίνει, γιατί θα ξέρει γιατί ακριβώς του μιλάτε, θα έχει ταξιδέψει εκεί που ταξιδέψατε και εσείς.
Εκεί ακριβώς βασίστηκε και η ιδέα του in the same book, στο μοίρασμα. Γιατί έτσι, η ανάγνωση αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Κάθε μήνα λοιπόν διαβάζουμε ένα βιβλίο. Ήδη ανέβηκε η λίστα με τα υποψήφια βιβλία προς ανάγνωση. Έρχεται η ψηφοφορία και δε σου κρύβω ότι έχω αγωνία για το ποιο θα πάρει τις περισσότερες ψήφους.
Εγώ έχω αποφασίσει ποιο θα ψηφίσω αύριο. Εσύ;