Νομίζω ότι αυτό το βιβλίο ήρθε στα χέρια μας την κατάλληλη περίοδο. Τα κορίτσια είναι στη φάση να μετράνε τα πάντα. Μολύβια, παιχνίδια, βιβλία, τις κουταλιές τους στο φαγητό, τα μπισκότα που έχουν για κολατσιό. Τίποτα δεν μένει αμέτρητο.
Η ιστορία λοιπόν με το Κοριτσάκι και τον Παππού ήρθε την κατάλληλη στιγμή και όταν άκουσαν τον τίτλο του παραμυθιού γέμισαν τα προσωπάκια τους με απορία για το τι ήταν αυτά τα αμέτρητα. Και όσο διάβαζα την ιστορία τόσο ταυτίζονταν με το Κοριτσάκι και ένιωθαν ότι έβρισκαν ένα σύμμαχο στο μέτρημα.
Στην ιστορία λοιπόν, το Κοριτσάκι και ο Παππούς ζούσαν ευτυχισμένοι, με όλα τους καλά. “Είχαν σπίτια πέτρινα, περιβόλια πράσινα, βρύσες και γάργαρα νερά…” Όλα όσα είχαν τα μετρούσαν. Για να ξέρουν πόσα είχαν.
Το Κοριτσάκι μεγάλωνε και μετρούσε. Μετρούσε τα σύννεφα, τα βιβλία, τα μήλα, τα αυγά, τα όνειρα της. Ο παππούς της την καμάρωνε. Και πάνω στον θαυμασμό του, της δήλωσε “εσύ θα καταφέρεις να μετρήσεις και τα Αμέτρητα”. Σάστισε το Κοριτσάκι. “Υπάρχουν πράγματα Αμέτρητα;” αναρωτήθηκε. “Μα φυσικά” τη διαβεβαίωσε ο Παππούς της. 
“Πόσα είναι τα παραμύθια που ξεκινάνε άσχημα και τελειώνουν καλά; ή πόσα είναι αυτά που ξεκινάνε καλά και τελειώνουν άσχημα; πόσοι είναι οι μεγάλοι που θέλουν να ξαναγίνουν παιδιά και πόσοι απ’ αυτούς βρίσκουν τρόπο να το κάνουν….”
Το Κοριτσάκι εντυπωσιασμένο δήλωσε ότι θα μετρήσει εκείνη όλα τα Αμέτρητα. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε να γυρίσει όλο τον κόσμο για να μετρήσει όλα αυτά που δεν είχαν μετρηθεί. Όμως όσο γυρνούσε μεγάλωνε, ώσπου έγινε κορίτσι της παντρειάς. Πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να την παντρευτούν, εκείνη όμως δεν ενδιαφερόταν για τίποτα άλλο καθώς ο μοναδικός της σκοπός ήταν να μετρήσει τα πάντα. Καθώς όμως έβλεπε ότι δυσκολευόταν να τα μετρήσει όλα σκέφτηκε να παντρευτεί κάποιον για να τη βοηθήσει στο μέτρημα…
Τελικά βρήκε κάποιον που μαζί του να καταφέρει να μετρήσει τα “Αμέτρητα”;
Το βιβλίο της Μαρίας Αγγελίδου έχει ένα ιδιαίτερα αγαπητό θέμα για τα παιδιά, το μέτρημα. Τα μικρά παιδιά αγαπάνε να μετράνε, νιώθουν ένα είδος ευτυχίας και ασφάλειας έχοντας τα πράγματα τους (παιχνίδια, βιβλία κ.ο.κ) μετρημένα. Ξεκινώντας λοιπόν η συγγραφέας από ένα ιδιαίτερα προσφιλές θέμα καταλήγει σε ένα πολύ όμορφο μήνυμα. Μπορεί τα μετρημένα πράγματα να σε κάνουν ευτυχισμένο, αλλά υπάρχουν και πράγματα τα οποία δεν μετριούνται και είναι σπουδαία και σημαντικά. Όπως η αγάπη.
Το παραμύθι “Τα αμέτρητα” θυμίζει τα παλιά παραμύθια, αυτά που είχες την αγωνία να δεις πως θα τελειώσει η ιστορία και που όταν τελείωνε τη σκεφτόσουν για μέρες μετά χαμογελώντας. Η εικονογράφηση του Βασίλη Σελιμά, ενισχύει αυτό το παλιό και διαχρονικό χαρακτήρα του παραμυθιού. Οι εικόνες θυμίζουν την εικονογράφηση των παλιών αναγνωστικών του σχολείου.
Το Κοριτσάκι και ο Παππούς, είναι οι κεντρικοί ήρωες του παραμυθιού, και δεν έχουν όνομα. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά ταυτίζονται ευκολότερα με την ηρωίδα και μπαίνουν στη θέση της.
Το βιβλίο της Μαρίας Αγγελίδου, είναι ένα συγκινητικό παραμύθι που κάνει ακόμα και τους μεγάλους να αναρωτηθούν για κάποια αμέτρητα πράγματα. Όπως για παράδειγμα αυτό το “πόσοι είναι οι μεγάλοι που θέλουν να γίνουν παιδιά;” Ένα γλυκό παραμύθι που μας υπενθυμίζει πως η ομορφιά βρίσκεται σε πράγματα που δεν μετριούνται. 
“Και την ομορφιά” ρώτησε το Κορίτσι. “Ποιαν ομορφιά;” απόρησε ο Πρίγκιπας – Ήλιος.
“Την ομορφιά που φέρνει δάκρυα στα μάτια κάθε ανθρώπου, όταν την βλέπει ολοζώντανη μπροστά του. Την έχεις μετρήσει;”
“Α, αυτή την ομορφιά. Όχι, δεν την έχω μετρήσει. Γιατί η ομορφιά λάμπει πιο πολύ κι από μένα, τα μάτια μου θαμπώνουν όταν την κοιτάζω και να τη μετρήσω δεν μπορώ”, αποκρίθηκε ο Πρίγκιπας-Ήλιος.
Το βιβλίο “Τα αμέτρητα” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος
