Η τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου, κλείνει με μια νέα στήλη. Things that caught my eye ή αλλιώς τι μου τράβηξε το ενδιαφέρον την εβδομάδα που πέρασε;

Είδα…

Για την ακρίβεια Ολοκλήρωσα τη σειρά “the good doctor” στο Netflix. Εντάξει δεν είδα όλα τα επεισόδια ολοκληρωμένα καθώς σε πολλά με έπαιρνε ο ύπνος από την κούραση αλλά και την υπνηλία της εγκυμοσύνης αλλά ολοκλήρωσα και τις 4 σεζόν.

Μ’ άρεσε πολύ. Το στορυ εν συντομία : Ο Dr. Shaun Murphy, ένας νεαρός γιατρός που φτάνει στο San Jose της California για να εργαστεί στο νοσοκομείο του St. Bonaventure. Εκεί επικρατεί προβληματισμός και υπάρχουν διαφωνίες για την πρόσληψή του, επειδή είναι αυτιστικός. Η αστραπιαία επί τόπου παρέμβασή του στον τραυματισμό ενός παιδιού και η ξεχωριστή ικανότητα αντίληψης που έχει, θα πείσουν τους συναδέλφους του να του δώσουν μία ευκαιρία.
Πολλά επεισόδια με διαφορετικά ιατρικά θέματα που ο φιλόδοξος γιατρός αντιμετωπίζει τις περισσότερες φορές με επιτυχία.
Γιατί μου άρεσε;
*Αν και αρρωστοφοβική αγαπώ τις ιατρικές σειρές.
*Ο πρωταγωνιστής υποδύεται απίστευτα τον αυτιστικό, τόσο σε σημείο που θα αναρωτηθείς αν όντως είναι.
*Όμορφο το μήνυμα που περνάει. Η διαφορετικότητα δεν αποτέλεσε εμπόδιο στο να κάνει κάποιος το όνειρο του πραγματικότητα.

Διάβασα…

Διάβασα το «Η μητέρα του σκύλου», Μάτεσις.

Γιατί μου άρεσε;

*Αγάπησα τη Ραραού. Καλόκαρδη, αγαθή, ψυχικά τραυματισμένη.
*Τις γλαφυρές περιγραφές της εποχής. Ξεκινάει προπολεμικά, συνεχίζει στα δύσκολα χρόνια του πολέμου, προχωράει σε απελευθέρωση και εμφύλιο και φτάνει μέχρι το σήμερα.
*Συγκλονιστικό το σημείο που ο αναγνώστης καταλαβαίνει τη σημασία του τίτλου.
*Με έκανε να γελάσω δυνατά σε αρκετά σημεία και να δακρύσω σε αλλά.

“Και ούτε με ταράζει πια που άρχισα να λησμονάω τη ματιά της μητέρας μου. Ξέχασα και ποιο χεράκι του Φάνη μας είναι το χαλασμένο. Ούτε και τι χρώμα μαλλιά είχε ο Φάνης μας θυμάμαι. Ξεχνάω και να λυπηθώ. Αυτό, λιγάκι με μελαγχολεί. Που ξεβάφουνε οι λύπες μου.
Τι να κάνουμε…”

Για όλους αυτούς τους λόγους κέρδισε μια θέση στην καρδιά μου και στο ράφι με τα αγαπημένα μου.

Αγόρασα…

Έκανα τις πρώτες αγορές για το μωρό. Ρουχαλάκια από το Zara και πάνες αγκαλιάς από το joma home

και κάπως έτσι άρχισα να συνειδητοποιώ ότι πάλι θα μυρίσει το σπίτι μωρουδίλα.

Δοκίμασα…

Δοκίμασα το γαλάκτωμα σώματος της kiehl’s. Υπέροχο άρωμα, απαλό σαν να έχεις βγει μόλις από το ντουζ και απίστευτη ενυδάτωση στο σώμα. ‘Ήταν η πρώτη φορά που αγόρασα προϊόν από το συγκεκριμένο brand και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία.

Άκουσα…

και συνεχίζω να ακούω το τραγούδι beggin’ maneskin. Πολλοί μου είπατε ότι προτιμάτε την πρώτη εκτέλεση. Όπως και να έχει είναι κομμάταρα. 

 

Αυτά ήταν τα πράγματα που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον την προηγουμένη εβδομάδα και αυτή ήταν η πρώτη ανάρτηση για τη στήλη things that caught my eye. Περιμένω να μου πεις τις εντυπώσεις σου. Αν δεις τη σειρά, αν διαβάσεις το βιβλίο, αν δοκιμάσεις την κρέμα, αν θέλεις να μου προτείνεις και εσύ κάτι που δοκιμάσες και σου άρεσε είμαι εδώ για να σε ακούσω. Έτσι, για να υπάρχει ένα όμορφο μοίρασμα. 

Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα. Μέχρι τότε να περνάς καλά, να σε προσέχεις και να σε φροντίζεις. 

Σε φιλώ,

Τ.